Voorleessessies in combinatie met muziek. Het is niets voor mij. Of moet ik zeggen dat het pakken beter kan? Ik weet het niet.
Na de teleurstellende ervaring van 'Beats' toch nog maar es geprobeerd om te genieten van literatuur in combinatie met bekende mensen en muziek.
Bekende mensen: Greet De Keyser. Journaliste voor VRT en verslaggeefster over alles wat met de States te maken heeft. Greet komt er goed voor. (De tijd dat een ernstige journalist met verward kapsel en dito werkplunje op de buis kwam is al lang voorbij) Witte broek, geel blousje, blote schoudertjes, dure zonnebril.
Greet kwam (door haar zelf) geselecteerde stukjes uit de Amerikaanse literatuur voordragen. Faulkner, Fitzgerald, Whitman, Steinbeck passeerden de revue. En om het een modern tintje te geven ook nog een passage uit Foer en Pellicanos. Greet is een goede journaliste, daar twijfel ik niet aan. Ze kan ook geloofwaardig achtergrondinfo geven over de streepjes muziek dat het Fidelio strijkkwartet bracht. Maar ze bewees vandaag dat voorlezen een stiel is. Een vak. En dat Amerika specialist zijn en Bush geïnterviewd hebben niet voldoende is om voorleesgewijs een publiek te ontroeren. Geen stiltes, verkeerde klemtonen, haperingen, geen gevoel.
Jammer maar helaas pindakaas.
Wat helemaal pindakaas was, was een zekere Henk Lauwers. Deze alt, of was het sopraan of bariton of bas of van alles een beetje testte onze lach -en anusspieren door liedjes van Gerschwin en consoorten met een prima imitatie van het Schwarzenegger-accent te kelen. Kwam nog bij dat hij volledig in het wit was gekleed, een prachtexemplaar van een paardenstaart droeg en tijdens zijn pauzes met zijn zonnebril tussen zijn bieters het publiek verkende om op zoek te gaan naar 70 jarige fans die zot van hem zijn. Want uit zijn charisma was duidelijk af te leiden dat hij zich de vierde weliswaar vermiste tenor waande. Vermist !! In Deurne gdvdmme !! Ik heb trouwens nooit geweten dat 'sixteen tons' het lijflied was voor al de Amerikaanse homofiele mijnwerkers. We kregen er in ieder geval vandaag een perfecte benadering van door onzen Henk. Hij gaat er ver mee schoppen !!
Absoluut lichtpunt: het Fidelio strijkkwartet.
Absoluut hoogtepunt: Jay Ungar- Legends of the fall.
Allez, mijn vrijkaartjes hadden toch nog wat opgebracht. Ik bleef alleen een beetje op mijn unger zitten.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten