Tante Irene

Tante Irene is de zus van mijn schoonvader. Tante heeft nooit kinderen gehad en verloor haar enige liefde zo'n 2 jaar geleden. Dramatisch. Nonkel Flor verloor een pijnlijke strijd aan prostaatkanker. Afzien. Ook voor Tante Irene. Tante en Nonkel leefde samen, passioneel, gelukkig ergens in de Kempen in een groot huis met mooie tuin en een paar honden. Hun dagen zaten vol muziek van de grote crooners Sinatra, Martin, Davis en Bennett.
Flor was zelf een verdienstige mondharmanicaspeler. Allez, het was altijd een beetje feest als we er op bezoek gingen. Tot Flor sterft en Irene alleen achter is. In haar te grote huis met honderden platen, tientallen harmonica's, fotoboeken, honden, boeken, muziekinstallaties en dozen vol spulletjes die ze samen op de vrijdagse markt afpingelden.

Een paar maanden na Flors dood vertrekt Irene met een paar vrienden op vakantie naar Kenia. Om haar zinnen te verzetten. Proberen van de ellende een beetje te ontsnappen. Iets terug te vinden van geluk. Al was het maar via een zonsondergang of een paar buffels die 's avonds aan een plas water komen drinken.

Het is dat resort in Kenia dat Irene David leert kennen. David is Keniaan die in het resort werkt. Liefde op het eerste gezicht. Er valt een pak verdriet van Irene schouder als David lieve woordjes in haar oren fluistert. Ook Irenes rechtse sympathieën verdwijnen als sneeuw voor de zon.
Sinds die vakantie wisselen de twee lange bezoekjes in elkaars land af. Een paar maanden zit Irene in Kenia een nieuwe droom op te bouwen. De andere maanden geniet David hier van de grand luxe.
"Het enige wat we in Kenia van België weten is dat het het 6e rijkste land van de wereld is. Jullie hebben hier alles. De supermarkten zijn het aardse paradijs. Jullie werken hard voor jullie geluk maar toch sluit iedereen zich 's avonds in zijn eigen kasteel op. Ik zie weinig mensen met elkaar praten. Op restaurant heb ik een vreemd gevoel. Ieder zit aan zijn eigen tafel en wil absoluut niets met zijn buur te maken hebben. Als je in Kenia ergens iets wil eten schuif je gewoon aan tafel aan. Iedereen praat met iedereen. We hebben niets, maar we lachen met mekaar en delen wat we hebben."
Het is niets nieuws wat David zegt. Wij weten dit. En toch slabbaken we voort.
Om 20 na 8 's avonds dankt David ons uitvoerig voor het lekkere eten en de goede wijn.
"Hij wil naar huis - in ons huis in de Kempen" zegt Irene. Om 21U beginnen de films op Kanaal 2 en VTM en VT4 en BBC en Nederland 123. In zijn zeteltje met een frisse Jupiler en wat Lays chips geniet hij elke avond van een 4 tal films voor hij gaat slapen.
Volgende week is hij weer weg. Terug naar Kenia. Tante Irene zal em misschien volgen.

Heeft David het goed gezien? Tuurlijk wel. Maar Irene lijkt gelukkig.
En wat kan je daar tegen hebben.