Na de 'voorsteling' van Beats (gisteren in OLT Rivierenhof) die naar mijn bescheiden mening te veel van het goede was een aangenaam gesprek gehad met enkele toneelliefhebbers die zonder enige voorzet van deze letterzetter in de slappe lach schoten toen het gesprek in de richting ging van het onderwerp: toneelstukken waar video en scherm een belangrijke - zo niet belangrijkste - rol speelt.Naar 't schijnt komt deze trend uit de jaren tachtig en wordt deze benadering ten hedendage in menige schouwburg gehanteerd. Met als klassieke en eeuwige vaste waarden:- beelden die een eigen leven beginnen leiden- audio die niet synchroon wordt afgespeeld- acteurs die niet weten wat ze moeten doen, waar ze moeten staan en die ten einde raad, zwetend, zichzelf afvragen wat ze in godsnaam aan het doen zijn en waarom voor de lieve moeder gods en haar zuster hun eigen kop op een scherm van 3 bij 4 geprojecteerd wordt terwijl angstzweet parelend langs neus en kin druipt.
Maar
Alles voor de kunst
Het komt wel goed.
Beats: mooie muziek - (soms) een leuk gedicht - prima muzikanten - betere acteurs (waaronder Josse) - leuke deuntjes. Maar niet als alles tegelijkertijd wordt afgevuurd. Dan wordt het gewoon een beetje te veel van het goede en zoek ik de bar met Cuba Libre (waar mengen wel is toegestaan).
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten