11 juli 1982. Finale wereldkampioenschap voetbal Spanje. Italië tegen Duitsland. Italië werd wereldkampioen.
Ik volgde als elfjarige voetbalfan voor de eerste keer elke wedstrijd van dit spectaculair toernooi. Behalve de finale. Die kon ik niet zien omdat ik met mijn moeder en mijn broer in een bus zat vol hollandse toeristen richting Spanje. De chauffeur was de enige die af en toe kwam vertellen hoeveel het stond. Een paar weken later zag ik thuis de goals en een kort verslagje. Wat me altijd zal bijblijven is het doelpunt van Tardelli. (Mooi afstandschot naast de paal buiten het breik van Schumacher) Tardelli scoort begint te spurten met uitpuilende ogen, blik op oneindig, armen helemaal open. Tardelli gelooft zelf even niet wat hij gedaan heeft. Tardelli weet niet wat met hem overkomt.
4 juli 2006. Halve finale wereldkampioenschap voetbal Duitsland. Duitsland tegen Italië.
Italië wint in de 3 laatste minuten van de extra tijd.
Eerste doelpunt. Grosso. Scoort nooit maar weet die avond hoe Tardelli zich gevoeld moet hebben. Grosso scoort, spurt, armen open, ogen die uitpuilen, blik op oneindig.
Grosso beseft niet wat hij zo juist heeft gedaan.
Van toen af aan werd ik fan van de wereldbeker voetbal en stockeer in mijn harde schijf unieke doelpuntenmakers en hun eerlijk ongeloof nadat ze de bal tegen de netten hebben gelegd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten