Eergisteren een mooie wijnrode nieuwjaarskaart in velouren stof gekregen.
In gouden letters stond het volgende gedicht.
Zoals je binnen wandelt
de dag uit je haren schudt
je jas uittrekt
en je stemmingen aan
Zo schik ik je in mijn zetel van ontvangen
en serveer je een portie teder
tot we langzaam tussen de plooien vallen
en daar languit blijven liggen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten