zwarte piet

Altijd al es willen doen. Zwarte Piet spelen. Een ganse dag op de een Gemeentelijke Basisschool groot en klein entertainen in een fout pakje met panty's, een pruik, lippenstift en schoensmeer van van voor tot van achter. Vandaag kreeg ik mijn kans.
Foto's volgen deze week. Geduld is een mooie deugd.

Heb ik hier wat van geleerd? JA en wel het volgende.

1. De straat: In een verzuurde samenleving waar het individualisme zegeviert hebben mensen op straat, zeker op regenachtige dagen, geen oog voor mekaar en hangt menig smoelwerk even paraplu als het ding boven hun kop (eddem?). Dat wisten we al. Geconcentreerd zet menigeen zijn pas naar de dichstbijzijnde kruidenier, slager en bakker die dan weer zijn produkten in de supermarkt aanprijst. Want kwaliteitsprodukten vind je tegenwoordig enkel en alleen maar in de AD's, GB's en Colruyts en zeker niet bij de zelfstandige wroeter die zijn bed dagelijks verlaat om ... . Maar we wijken weer es af.
Toch verandert het straatleven als er een verklede clericaal en zijn hyperkinetische knechten met homofiele trekjes verschijnen. Dan wordt er door jong en oud, dik en dun, man en vrouw, achter stuur of op de fiets als geconditioneerde gekken gezwaaid en gezongen en gelachen en nog es gezwaaid. Alsof er een signaal wordt gegeven dat iedereen eventjes terug kind mag zijn. Het kan dus wel!!

2. De school. Een wereld apart.
De believers zijn de kleuterklasjes, het eerste en de tweedes
De has-been-believers zijn de vijfdes en de zesdes.
Voor de believers is het tamelijk eenvoudig. Alles wat je doet is goed. Sint kan en mag zeggen wat hij wil en de Pieten kunnen zich werkelijk alles permiteren en pakken makkelijk het gezag eventjes over. Ah ja, zij hebben de zak met snoepgoed. En 'wie braaf is krijgt ...'
Voor mij persoonlijk, als Piet, was het moeilijk om voor Lisa en Santi geloofwaardig over te komen. Ik kreeg op bepaalde momenten wel zeer bedenkelijke gezichten van mijn twee believers. "Is em da nu of is em da nu ni?"
Voor de non-believers is het nog eenvoudiger. Hier heerst een duidelijk afgesproken compromis. Je ziet die mannen denken. " Ja ok, kom jullie ding maar doen. Zullen wij ons ingestudeerd nummertje wel eventjes brengen en ondertussen is de les toch weeral verstoord. Meer moet dat niet zijn en die vervoeging van être ga ik toch niet nodig hebben." Die mannen zijn ok.
Maar dan die twijfelaars. De derdes en zelfs de vierdes. De ene lachte ons uit en had een paar moeilijke vragen in petto ("Is dien baard echt?" Als ge toch alles weet, hebben wij thuis een kat of nen hond?") terwijl de ander mijn hand vroom kuste en dankbaar knikte bij het krijgen van een handje snoep.
Wij ouders laten onze kinderen dus gewoon in de waan. "Dat ze er zelf maar achter komen. En als dat dan eventjes slikken is, ja dan is dat maar zo. Hoort bij hun groei"
Is het dan echt niet mogelijk om in het derde of vierde één lesuurtje te besteden aan de goedheilig man en er in alle klaarte en duidelijkheid er een uitleg aan te geven dat die gasten kunnen slikken EN daarna nog gepast plezier kunnen beleven aan de Michael Jackson onder de Heiligen?

3. Leraars. Nooit van moeten weten. En zij niet van mij. Van sommige toch niet. Zeker niet diegenen die zichzelf belangrijker vinden dan de leerstof en de fantasie van hun leerlingen. En ja hoor!! Er waren er ook vandaag toch wel zeker een paar te bewonderen. Ik moet zeggen dat ik vanaf vandaag meer respect heb voor de juffen en één enkele leerkracht op leeftijd die van elk moment iets moois willen maken. Chapeau !
En aan die andere leerstofbedelers die de intrede van de Sint met zijn zwarte rakkers in zijn klas eerder zien als een kans om de één of andere leerling nog es extra te kakken zetten wens ik een salesjob met hoge maandobjectieven in de auto-onderdelenbranche. Ik zou deze strevers wel es een presentatie willen zien geven bij Carrosseriebedrijf Streep en Zonen in Beurgeraat. Kijk, kijk !! Waar is dat machtsgevoel naar toe. Toch maar beter bij de kinderjes gebleven, niet?

4. Leerstof. Frans, ok. Rekenen, ok. Lezen, ok. Voordracht, ok. Informatica, ok.
Maar over, en dit hebben we in zeker 3 klaslokalen gezien, een paar lesuren steken in dynosauriers en latijn (in het 3e) heb ik persoonlijk mijn bedenkingen.
Is dat wel nodig. Moet je echt bij een sollicitatiegesprek het verschil kunnen uitleggen tussen een velociraptor en een tyranosaurus rex?
Uren heb ik in het middelbaar verspeelt aan onzin, pure onzin. Niets had ik er van nodig. NIETS!! Ik ben ervan overtuigd dat de klojo die de lessenpakketten in mekaar steekt geen 2 minuten heeft stilgestaan bij de zin van sommige pakketten. Of hoe denk je dat vader Streep en zijn zoons in Beurgeraat groot zijn geworden. Ik zie Patje tegen zijn broer Frank bij het verwijderen van de cardan as niet onmiddellijk zeggen:
"Seg Frankske. Wiste goa da taades den Trias, een klaan tweeundert en ting miljoen joar geleje de continengte tesame het oercontinengt Pangaea veurmde en da oat de reptiele van de groep van de Archosauria ootengdelek de dinosauriers ontstoenge?" "Neije Patsje, da wistek ni. Ik weet allien nog van die les da den eerste dinosauromorpha den enige was me twie poeten."

5. Conclusie: Krijg je ooit de kans om Piet of Sint of Paashaas of Kerstman te spelen en een bezoekje te brengen aan een school of bejaardentehuis (daar heb ik het nog niet over gehad - voor een volgende keer). Doen! Leerrijk, leuk en misschien de enige kans in je leven om es als een donkere medemens door het leven te stappen. Een uitdaging in het Vlaanderen van vandaag.