donderdag, juni 21, 2007

Man zonder Land - Kurt Vonnegut


Pag 128.
Maar ik had ook een goede oom, wijlen mijn oom Alex. Hij was de jongere broer van vader, een kinderloze verzekeringsagent in Indianapolis. Hij was belezen en wijs. En zijn voornaamste klacht over andere mensen was dat ze het maar zo zelden beseften wanneer ze gelukkig waren. Dus als we 's zomers limonade dronken onder een appelboom en loom over van alles en nog wat keuvelden, bijna zoemend als honingbijtjes, onderbrak oom Alex plotseling het aangename gewauwel met de uitroep: 'Als dit niet gezellig is, dan weet ik het niet meer.'
Dus doe ik nu hetzelfde, en mijn kinderen en kleinkinderen doen het ook. En ik druk u op het hart om het alstublieft te beseffen wanneer u gelukkig bent en op een gegeven moment ook uit te roepen: 'Als dit niet gezellig is, dan weet ik het niet meer.'

De man (zonder land) is te vroeg gestorven.
Het hele boek was van de voor -tot achterkaft één blinkende parel.


Geen opmerkingen: