vakantiewerk

Eerste dag van de grote vakantie. Kinderen moeten een bezigheid en een doel hebben.
Als het eventjes kan ook een activiteit waar ze geconcentreerd zoet mee zijn.
Vakantiewerk is de ideale oplossing. Santi heeft zijn eerste taak vanmorgen al gekregen.

Battlestar Galactica

Voor de nieuwe serie zet ik me met plezier voor het scherm. Taske Thee, dekentje, vrouwtje. Ik ben helemaal mee. BSG vandaag is beter dan in de seventies. Maar dit is een discussie die nooit gevoerd mag worden. Van al hetgeen wat tussen 1970 en 1988 gemaakt is moet eigenlijk afgebleven worden.

En een mooiere intro dan deze is ver te zoeken. Als ik dit zie en hoor voel ik me terug 9 jaar.

Lip maar mee:
“There are those who believe that life here began out there, far across the universe, with tribes of humans who may have been the forefathers of the Egyptians, or the Toltecs, or the Mayans. They may have been the architects of the great pyramids, or the lost civilizations of Lemuria or Atlantis. Some believe that there may yet be brothers of man who even now fight to survive somewhere beyond the heavens…”

Man zonder Land - Kurt Vonnegut

Pag 128.
Maar ik had ook een goede oom, wijlen mijn oom Alex. Hij was de jongere broer van vader, een kinderloze verzekeringsagent in Indianapolis. Hij was belezen en wijs. En zijn voornaamste klacht over andere mensen was dat ze het maar zo zelden beseften wanneer ze gelukkig waren. Dus als we 's zomers limonade dronken onder een appelboom en loom over van alles en nog wat keuvelden, bijna zoemend als honingbijtjes, onderbrak oom Alex plotseling het aangename gewauwel met de uitroep: 'Als dit niet gezellig is, dan weet ik het niet meer.'
Dus doe ik nu hetzelfde, en mijn kinderen en kleinkinderen doen het ook. En ik druk u op het hart om het alstublieft te beseffen wanneer u gelukkig bent en op een gegeven moment ook uit te roepen: 'Als dit niet gezellig is, dan weet ik het niet meer.'

De man (zonder land) is te vroeg gestorven.
Het hele boek was van de voor -tot achterkaft één blinkende parel.

De Weg - Cormac McCarthy

Voor ik in slaap viel fantaseerde ik als kind graag over een situatie waarin alles rondom mij totaal verloren en kapot was en dat het enige wat ik had een deken was waaronder ik, in een portiek van een verlaten herenhuis, kon schuilen terwijl de regen en de barre koude op mijn lichaam sloeg. Het gaf me troost dat ik veilig en in een warm bed lag.

Die fantasie heb ik deze week een paar keer mogen herbeleven tijdens het lezen van 'De Weg'van Cormac McCarthy.
'De Weg' beschrijft het verhaal van een man en zijn zoon die op weg naar (n)ergens in een volledig verwoeste wereld proberen te overleven van honger en 'de slechten'. Het is een liefdesverhaal tussen vader en zoon, een zoektocht naar eten, een beschrijving van een landschap na een (?)nucleaire catastrofe met fantastische zinnen en onvergetelijke paragrafen.

Hij liep naar buiten het grijze licht in en bleef staan en in een kortstondig ogenblik zag hij de absolute waarheid van de wereld. De koude, niet-aflatende kringloop van een aarde die zonder testament was gestorven. Onverzoenlijke duisternis. De blinde bijzonnen in hun baan. De verpletterende leegte van het heelal. En ergens twee opgejaagde dieren trillen als de vos in zijn schuilplaats. Geleende tijd in een geleende wereld en geleende ogen om dit alles te bewenen.

Het boek moet herlezen worden, liefst in de oorspronkelijke taal.

Vrolijk wordt een mens er niet van. Maar ja, met welke boeken van McCarthy wordt je wel zo blij dat je in huis zou kunnen pissen. En dan te denken dat de man hier een jaar of wat aan gewerkt heeft, ergend diep in Texas waar niemand weet waar hij woont. In heel zijn leven zou McCarthy maar twee interviews gegeven hebben. Het tweede gebeurde onlangs bij de Conscience van de Yankees, Oprah Winfrey.

Omdat McCarthy niet de meest sociale mens ter wereld is, wilde een filmploeg weten waar hij woont en wat hij aan het doen was; Typisch tv, moeien.
Het liep op een sisser af.


'De weg' is wanhopig, gruwelijk, indrukwekkend, deprimerend, angstig, zwart.
Een meesterwerk.

parkoerske

"Kijk papa. Ik heb voor de katten in onzen hof een parkoerske naar de melk gemaakt"

Brave jongen. Ik heb alleen niet gevraag of hij iets in de melk heeft gedaan .....

Thaumetopoea processionea

Bezoeker bij mijn papieren huisvuil. Grote kans dat het hier ook om een Thaumetopoea processionea of processierups gaat. Jeuk heb ik nog niet. Maar wat niet is kan nog komen. Verwittig het leger als ik begin te krabben.

blue dot

Kurt Vonnegut

2 woorden

hole 13

Ik mocht gisteren als Catalaan een tapa -en wijntafel verzorgen vlak naast de green van hole 13 op de golfterreinen van Ternesse Wommelgem.

Ze hadden daar nog nooit iemand met een wagen op het heiligdom zien rijden.

Golfers en Teletubbies. Naast hun natuurlijke habitat, de tasjes (of trolley's - ik zag er eentje met zelfbediening zodat zelfs het meesleuren van zo'n ding voor de iets meer bedeelden onder ons ook niet meer hoeft) en de kleurrijke pastelpakjes hebben ze ook iets vrolijks en een zeker je-ne-sais-quoi gemeen. Sommigen beginnen vanop 15 meter te gillen als ze de tapas geserveerd zien. Anderen komen dan weer mokkend aanschuiven. De tweede groep zijn de spelers die niet goed bezig zijn, die de schuld van hun slechte spel (altijd) aan de dames geven en die tevergeefs een reden zoeken waarom vandaag, op ladies day, het slagenspel zo erbarmelijk slecht is. Het weer was perfect, de greens konden niet greener zijn, de bermuda (van het merk Golfer) zat strak en het sfeertje was optimaal. Waarom dan toch zo'n wanprestatie? Een raadsel.

Om een abonnement op 'Ambiance' te winnen moest er onder meer een schiftingsvraag ingevuld worden.

'Hoeveel mensen spreken wereldwijd Catalaans?' Eén van de ongelukkige spelers deed een zeer verdienstelijke gok - ongeveer 7 miljoen dacht hij. Zijn vrouwelijk partner verklaarde onze man uit vorm prompt volslagen krankjorum. "7 miljoen !! Zo veel??!! Gij zijt zot zeker? Gij hebt een balleke tegen uwe kop gehad zeker?" "Neeneenee, schrijf maar 3 miljoen op, das meer dan genoeg. Barcelona alleen telt maar 1,5 miljoen inwoners. Dan heb je daar rond nog wat dorpjes en je hebt het gehad". Nu weet ik trouwens waarom ze in het golf met handicap spelen. De een heeft er meer last van dan de ander, naar het schijnt.

Ik zag em denken. Hij was al zo slecht bezig dus het gokken zal vandaag ook niet lukken.

De formulieren werden ingevuld en aan Johan gegeven. Voor ze naar de startbasis/afslagplek van hole 14 gingen vroeg Siske de Rat aan mij het antwoord. Dit was ge nie ten.

Johan gaf me met pretoogjes de toestemming om Tiger Woods nog ongelukkiger te maken.

Ik dacht een tweetal minuutjes later het geluid te herkennen van een W 506 driver Titanium golf Club van het merk Srixon die op een schedeltje inhamert. Q music heeft er in ieder geval een tip bij.