Fitnessen

Fitnesscentra doen in deze tijd van het jaar goede zaken.
Het schoonheidsideaal nastreven om er tijdens de zomer strak, bruin en blinkend uit te zien hoort elk jaar bij de top 5 van de goede voornemens. De maand januari is dan ook dé topmaand voor de zweettempels.
Omdat het buikje, rijstpapgat of vettige knieën niet snel genoeg weg kunnen zijn wil men er graag geld voor geven. Veel geld voor geven. Logisch dat de zaakvoerders of het management, ja zelfs in de gezondheidssector komt ongedierte de kop op steken, in deze periode hun jonge fitnessboys-and-girls aanmoedigen om het hete ijzer on-the-move te smeden voordat de goesting in trekken, sleuren en geld wegsmijten afzwakt.

Vorige week kreeg ik op mijn gsm een jonge pee aan de lijn die me feliciteerde omdat een vriendin, een van de vele, me maar liefst 14 dagen gratis cadeau geeft in het fitnesscentrum bij mij in de buurt. Ja, als het gratis is wil ik dat nog wel es een kans geven. Ik weet maar al te goed dat je best 5 keer per week, 3 keer per dag naar zo'n keet moet gaan om de geïnvesteerde som te laten renderen. Het zal dus met alle zekerheid bij die 14 dagen blijven. Ik ben wel es benieuwd hoeveel keer ik effectief ga trainen.

Ik vroeg naar S, die een beetje verderop in ZIJN bureau koffieslurpend druk in de weer was achter zijn computer en verveeld achterom keek wat hem nu weer, op dit onheilig uur (10u30) stoorde.
S zat na een kwartiertje naast me en stelde een paar indringende vragen.
"Van waar zedde? Heddallis gefitnist? Werroem wilde na fitnissen? o get 14 dagen gekreege? Ist veur de congdiesse of veur de paower? Of veur de twie?
OK - dat was het. Mijn naam werd verkeerd geschreven en ik woonde plots in Boom ipv in Schelle. Ok voor mij. Boom is een gemeente die de laatste jaren hun best deed om er terug gezellig uit te zien. Mijn vader heeft er zijn jeugd doorgebracht en heeft er zelfs mijn moeder leren kennen wiens vader in de jaren zestig tijdens een vlaag van opperste zinsverbijstering Barcelona voor Boom omruilde om geluk en welvaart juist hier, in het diepste hol van Pluto, te vinden.
Hey, kijk nou es!! Ik begon in een goede stemming te raken. Gratis 2 weken fitnessen en ik ben ineens verhuisd zonder er iets voor te doen. Tof !!
Zijn laatste vraag was geweldig.
"Als je deze veertien dagen geprobeerd hebt, ga je je dan ook inschrijven?"
Natuurlijk ga ik dat doen, S !!!

Ok, ik mocht gaan spelen op de speelplaats. Allez ja, het was eerder TV kijken op een fiets aan een hartslagritme van 125 slagen per minuut.
1 uurtje gezweet zonder er iets voor te betalen. Douche was ok, kleedkamers heel proper (er was zelfs een klein kleedhokje voor diegenen die hun kwabgat niet durven tonen) en dan nog vlug een gratis koffietje meegeritst en we konden terug naar huis.

We zijn vandaag één week later. Ik ben niet meer geweest. Te druk, weet je. Pfff, veel te druk. Geen tijd kunnen vrij maken omwille van die agenda he. Je weet wel.

Krijg ik toch weer een telefoontje zeker van een zekere P die me zei dat ik nu al 2 maanden bij hen ben(echt waar ... 2 maanden !!! Zonder dat ik het weet ben ik al sinds december stiekem aan het trainen. Nu weet ik van waar dat prachtige lijf en die plotseling heropgefriste en diep uit een stof gehaalde interesse van mijn eega komt)... en dat we es moeten babbelen. P heeft namelijk vandaag telefoon gekregen (hoogstwaarschijnlijk uit Brussel) dat al diegenen die in februari in de zaak waren geweest, morgen kunnen profiteren van een jaarcontract aan een belachelijk lage prijs. Echt waar Mijnheer Daems!! Een heeel lage prijs. U gaat dit geld er zeker uit halen !!Hij wou me dan ook heel graag zien, morgen !!! Hoe laat kon ik komen.

Dit is de kans van mijn leven. Hier heb ik dan al die tijd op gewacht! Een jaar lang op een fiets tv kijken en ter plaatse kunnen lopen terwijl je tv kijkt en mijn brachialis en pectoralis major in volume verdrievoudig terwijl ik tv kijk, ..
Ik mag deze kans niet laten voorbij gaan. Daarom vroeg ik hem, met een zenuwachtig stemmetje, of 11u morgen voor hem zou passen. DAT KON !!!! YESSS. Eindelijk win ik ook es iets !! Een fitness jaarabonnement aan een lage prijs.

Maar het kan ook zijn dat ik morgen rond 11 uur de reclameblaadjes moet sorteren.

Open tuinen

Dit filmpje is al een zestal jaar oud maar het blijft grappig om naar te kijken.
Vooral omdat Guy een voortreffelijke imitatie van de vlaamse tuinjournaille ten berde brengt.

Last sammtag met de moaten oft theater to den bourla gewesen um das schauspiel der woche zu koekeloeren ins loerders. The lieutenant of Inishmore: Ein plezier of obensten planché wast het gewesen. Wir hebben geriert tot des kweils aus unserens freiters drupteggen auf the tapisplein vons bourla. Geriert, geriert! Joenges boys and girls toch. Ik doecht oep ne moment that one of ouers ins pants ging dretsen.
It was trouwes not only the lonely of the van others that bekans ont dretsen werde. Den midi of the room di theatre bleitigen en bleitigen van het rieren. Oem mor te tell that it was sehr shones and richtes bleispel van den Wispelaere en Co.
It is mit anderer words nicht always lollig nie um together allein das toneel zu playen. Nein begot, es ist also lollig togetter nor den bourla te tenen um es den travail van the best players van den Belgio aus werk zu loeren um then together acher kanna and pint the reflicheren that er im unserem little petierig monkey-see monkey-do landje great talent rondsmurft.
Standing ovationen was than auch de juste weise om the notte t'arreteren.
It is alein so fokkin' schwierig da speciaal gebekt toltje auseren der headset zu zwieren.

filigranes

Gisteren had ik een afspraak op de Kunstlaan in Brussel. Met de auto. En dat is om problemen vragen. Zeker als je geen tomtom hebt.
Gewapend met een routebeschrijving van 5 pagina's reed ik via de Boomsteenweg Brussel in. Vanaf het eerste verkeerslicht was ik al verdwaald.
Het enige wat er dan op zit is rijden, alsmaar rechtdoor rijden, op het gevoel en dan als je genoeg gereden hebt langs de kant gaan staan om in de atlas te kijken waar je terecht bent gekomen.
Dat is mijn manier om er te geraken. En soms lukt dat.
Afspraak was om 14u. Om 13u55 reed ik een overdekte parking binnen vlak naast de Kunstlaan.
Ik ging het redden !!!!
Maar huisnummer 43 was nog een kleine 25 minuten marcheren. Te laat dus.
Gelukkig calculeert elke werkende Brusselaar die een beetje bij zijn zinnen is het academisch kwartiertje om naar het geduldig driekwartiertje ... en werd ik gepardoneerd.

Om 15u30 stond ik terug op de Kunstlaan. Passeer ik daar toch een juweel van een boekhandel zeker - Filigranes.
Groot (1700m2), gezellig, stapels en hoopjes boeken, een kraaknette kranten -en magazineafdeling, gangetjes, houten kasten en overal knusse zeteltjes waar bezoekers in gazetjes en boeken neuzen. My kind of bookshop. Niet toevallig omdat er ook nog een cafeetje in het geheel geïntegreerd is. Deze zaak verkoopt enkel franstalige werken maar dat bederfde uiteraard de pret niet. In tegendeel. Het zette weeres aan om te kopen. - Dans le scriptorium van Paul Auster. Je suis curieux de savoir ..

de finale

Winnaar krijgt een dag achter de schermen van 'my first knight' samen met een ketnet wrapper bezoekjes brengen en interviewtjes afnemen met Belle Perez, Gene Thomas, Sam Vansamang ...

Lisa won niet maar de pret kon bij al de ketnetkids niet op.

Volgende week van maandag tot vrijdag ketnet omstreeks 17u30 (denk ik)

Job bij Ketnet. Wat een luxe. Praatje maken, mopje tappen, effe break, lachen, slappe lach, tekst en voornamen van de deelnemers terug inoefenen, daar gaan we, tekst aframmen, slappe lach, effe break, voornamen vergeten, voor een deelnemer staan zodat die niet in beeld komt, slappe lach, gillen, spanneeeeeend, spelregels vergeten vermelden, terug opnieuw, bedenkelijkje blikjes die de kids met mekaar uitdelen, ..

Karo en Brit onder mekaar terwijl de microotjes aan staan en al de papa's en mama's alles mooi kunnen meevolgen:

- "my first knight of was het my first lady of was het my knight allez hoe heet die film nu weer my first knight. neen my lady nee de first lady .. neen .... MY FAIR LADY jaaa da wessem maar zeg dat niet te veel he want dan ga ik da zeggen en das verkeerd want het moet my first knight zijn. gogoh" spanneeeeend.

- "en dan nu de volgende deelnemer E-EE-EHE EEN de EEEEEENIGE man onder de deelnemers. Goh de enige man onder al die vrouwen. Seg gij gaat dat goed doen he want gij zijt den enige man onder al dat vrouwelijk geweld van vandaag.

- Karo: Seg vriend, ben je zenuwachtig? "

- Jongetje van 9 antwoord: "ik denk dat jullie daar meer last van hebben.

Karo en Brit zijn super.

Shakepeare & co

Heb je een uurtje en houd je van boeken. Dan moet je deze reportage gezien hebben.
Shakespeare & companie: Dankzij de blog van Koen Fillet ontdekt.

Speciaal voor mijn vader en broer, de coiffeurs, wordt op het eind een revolutionaire snit gedemonstreerd.

't kalfje, de tijger of de jaren

Vrijdagavond, Amsterdam. Honger en zin om wat bij te praten onder vrienden.
Amsterdam zit vol eettenten en kroegen, de ene bruiner dan de andere, om deze simpele behoefte te vervullen.
Onze keuze na niet al te veel zoeken: 't Kalfje in de Prinsentraat. Een cafe met een kaart.
Ribbekes waren lekker. Echt! Zacht, mals, lekker vlees met een friet die smaakt naar friet wat groentjes er bij en 2 urinestaaltjes met schuim op.
We werden heel de avond op onze wenken bediend door de ober/barman.
" Een goede avond samen, wat zal het zijn? Hadden jullie graag iets gegeten? Dan breng ik graag en als een speer de kaart voor u. Ziezo de kaart. Ik kom zo dadelijk bij u terug nadat u gekozen heeft.... Heeft u uw keuze gemaakt? Uitstekend, laat maar horen. Goede keuze.... "
Bediening was er een beetje over maar ze was er en helemaal voor ons.
Toen we zelfs vroegen naar een extra potje mayonaise zweerde de ober ons dat hij dit voor ons ging regelen. Wij zouden kost wat het kost een extra potje mayonaise krijgen en daar ging hij en alleen hij voor zorgen. Als de bliksem - een speer.
Afijn. Goed gegeten, bijgepraat, rekening betaald, gaan slapen.

De volgende dag wilden we rond de middag bij 'de jaren' iets gaan snacken.
'De jaren' is een prachtig cafe met een schitterend terras en een ongelofelijke whiskycollectie in zijn kast. 'De jaren' is ook een bekend cafe in Amsterdam. Zij moeten het duidelijk niet meer hebben van extra pub om bekendheid te werven. En dat is jammer genoeg te merken aan de bediening.
Wachten om te bestellen - dus naar de toog. Wachten om iets extra te bestellen - dus terug naar de toog, betaald aan de toog ... terwijl er zeker 6 pinguins rond liepen. Jong, tegen hun goesting en absoluut niet van plan om de ladder bij 'de jaren' te beklimmen. Het broodje was lekker, de koffie ook. Er lag genoeg pers om een hele namiddag te lezen en koffie te drinken, wat we niet gedaan hebben.

's Avonds naar 'Kantjil en de tijger' een overvol thais restaurant in de Spuistraat
Ofwel een eettent in de overgang van onbekend naar bekend. 'Kantjil en de tijger' is dus de overgang van 't kalfje naar 'de jaren'.
De wil is er bij het personeel nog wel om te presteren maar de nonchalence wordt te groot. Geen oog voor detail, ons in het engels aanspreken nadat we hen in het Antwaarps hadden begroet, lachen wanneer ze moet lachen. Zeker niet te veel naar onze tafel kijken - er zou wel es iets bijbesteld moeten worden, Werken, werken, lopen, lopen, uren kloppen zakcentje verdienen en dan naar huis.
Pas op! Lekker gegeten hoor, daar niet van.

Waarom placeert de manager of de zaakvoerder van de 2 laatste tenten gewoon es geen mistery-klant (een tante of een broer) in zijn zaak op een zaterdagavond en stampt hij nadien niet gewoon het ondermaats gepeupel op straat? Zo simpel ! Zo goedkoop ! Zo efficiënt !!!

Ps - Drink nooit maar dan ook nooit van mijn leven nog een Grolsch Malt. DE-GOU-TANT.

het is bijna zo ver