Happy feet

De trailers van 'Happy Feet' al gezien? Verplichte kost. De gezinsfilm van december dankzij de meesterlijke stem van Robin Williams. Ik heb de film nog niet gezien maar door al naar de trailers te kijken vind ik het al meesterlijk. Alleen ... onze kids willen uiteraard ook deze film bekijken maar dan de gedubde versie. Niemand kan Williams immiteren. Ik heb al gehoord dat Urbanus zijn stem .. of de vervanger van Williams is.
Wij gaan dus de 6e of de dagen nadien naar de vertaalde versie kijken. De originele prent zal dan voor dvd worden. ZONDE want dit is een film die je, omwille van zijn schitterende panoramische beelden, in de cinema moet gezien hebben.
Dus! Waarom is het niet mogelijk dat ik naast mijne kleine zit met een koptelefoontje op die mij de originele versie geeft en mijn kroost de vertaalde?
Technisch niet mogelijk? Te duur? Ja, ok. Maar nu heb je een half tevreden klant in tijden waar het bioscoopbezoek achteruitgaat sinds (hahaaa) de lancering van betaalbare dvd's waar je kan kiezen uit 15 talen of 18 verschillende ondertitels.
Misschien een idee. (?)

Het geheugen van water

Weer een herinnering rijker.
We werkten sinds april aan 'Het geheugen van water' en het mocht uiteindelijk vorig weekend in de schouwburg van Boom gezien worden.
Fijne, eerlijke reacties. Een warm applaus. Kritieken waar we trots op waren van familie, vrienden en kenners. Pintelierend napraten tot in de vroege uren.

En dan stillekes naar huis. Het klikt klef, maar het is wel zo.
Maar er komen nog zo van die dagen. Al zal het voor mij pas ergens in het najaar van 2008 zijn, peins ik.
Rest van de foto's

Een oproep

Zin in een avondje toneel in een verwarmde zaal met gele stoffen zeteltjes en een taverne waar ze een frisse Grimbergen van 't vat tappen in Boom, parel van de Rupelstreek?
Kom dan maar af of zeg het voort. Een ongegeneerde smeekbede vind je terug op: www.harlekijn.blogspot.com

En u bent

Ik zit stil en wordt omringd door wit marmer.
Ik zuig, de hele tijd. Ik kan er niets aan doen. Dat is mijn aard. Ik moet zuigen anders besta ik niet, heb ik geen nut. Gelukkig wordt ik nu en dan teder losgerukt om eventjes in het ijle te dwalen. Ik ga van de ene hand in de andere om dan weer abrupt en krachtig terug vastgepind te worden op mijn vast plaatsje. Mijn dagen zijn eenzaam, maar dat geeft niet want ééns per dag ben ik in de hemel.Dan gutst regen in alle kleuren en temperaturen over me heen en geniet ik van een onbeschrijfelijk panorama. Ik zie wat enkele maar mogen zien en geniet hier van, met volle teugen. Ze weten niet dat ik dit kan. Toch lik ik hen soms terwijl mijn talrijke ogen starend vastgepind staan op hun menselijke rijkdom. De mooiste dagen zijn diegene waarin ik vier voeten streel. Het uitzicht dán is met geen pen te beschrijven. Ik kan wel degelijk blozen alleen ziet men het niet.Deze dagelijkse, routineuze ervaring troost me. Dit kwartiertje geluk vult de vijfennegentig komende.Ik verafschuw de dag dat ik me, oud en versleten maar met een bijbel aan herinneringen, moet voegen bij de andere afgeschreven .. badmatten.

mannenweekend 2

Op onze mannenweekends moeten we een goei stukske kunnen snijden. Dat is een niet weg te branden traditie geworden. En omdat ons weekend anno 2006 in Nederland was, wisten we op voorhand al dat we goed en lang moesten zoeken.
Valkenburg telt een pak eethuizen waar je alles kan eten. Steaks, spiezen, tapas, Balkan Grill en poffertjes. Alles van dit in hetzelfde etablissement. Niets voor ons. Ook de verwarmde veranda's naast plastic venstertjes achter geschilderde pompoenen (halloween !!) konden ons niet overtuigen.
In al deze lelijkheid vonden we gelukkig toch ons pareltje. Het Mergelheukske.
Toen we met zijn gezevenen binnenstapten zagen we dat het restaurant vol zat. Toch kregen we van de kok een plaatsje op de zolder waar we in alle rust en ongestoord onze plan konden trekken. Of was het misschien toch maar beter om zeven luidruchtige Belgen die misschien een vrijgezellenavond aan het vieren waren, ergens ver weg in huis weg te steken (?)

Het werd een heerlijke maaltijd. Omdat de kok van ons zijn ding mocht doen, werden we tot in de puntjes gesoigneerd. Hij kwam zelfs zeggen dat hij extra voor ons zijn best heeft gedaan omdat onze Vlaamse normen op een ander niveau staan dan wat hij dagelijks voor zijn landgenoten mocht bereiden. Aperitief, wijnen, een vijfgangen menu, dessert, koffie en pralines voor amper 50€ per persoon !! Een omweg meer dan waard.

mannenweekend

boeken en films

David had op het mannenweekend gelijk. Boeken en de verfilmingen ervan met elkaar vergelijken gaat gewoon niet, is zinloos. Zijn geïmagineerd verhaal over de verdwaalde geiten in de Hollywoodstudio's die na het verorberen van enkele filmrollen het boek toch beter vonden is grappig en treffend tegelijkertijd.
Ik heb ALTIJD meer genoten van het boek dan van de verfilming. Belangrijkste reden hiervan zal zijn dat ik eerst het boek moet gelezen hebben voordat ik naar de film ga kijken. Nooit andersom. En hier zit natuurlijk de angel. Want welke film is niet gebasseerd op een uitgegeven verhaal? Boeken zijn daarom, voor mij, per definitie niet verfilmbaar. Pogingen en gedrochten als 'Bonfire of the vanities', 'Phileine zegt sorry', 'Da Vincitoestanden', 'Olivetti 82', 'Smilla's Sence of snow', 'de aanslag', 'de naam van de roos (jawel)' ... zijn het levende bewijs hoe een boek volledig naar de knoppen geholpen wordt.
Tot gisteravond.
'Het parfum' van Patrick Süskind hoort in het rijtje van de mooiste boeken uit de vorige eeuw en daarmee dus onmogelijk te verfilmen.
Ik moest gisteravond omstreeks 23u nadat ik 'Perfume, story of a murderer' had gezien, mijn stelling aanpassen en grif toegeven dat ik bij bepaalde momenten de sfeer, herkenning personages en spanning uit '89 had herbeleefd.
Perfect gecast, goed geacteerd (dank u Alan Rickman), unieke fragmenten (geboorte onder een vistafel, orgie op het marktplein, lavendelvelden, krijsende baby) en schitterende locaties (vooral die uit Catalunya - Poble Espanol/Barri Gottic/Girona - spraken me om één of andere reden het meeste aan).
Het kan dus wel. Toch blijft 'het parfum' voor mij de basis en zijn de beelden die ik gisteren zag de perfecte aanvuling.